ορκωμοσία
H Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" καλεί τους φίλους τα μέλη της στην τελετή ορκωμοσίας των δημοτικών και διαμερισματικών συμβούλων την Κυριακή 31/8/2014 στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Νίκαιας στις 11.00 πμ .
Ανακοίνωση για την επίθεση της ΧΑ στο Ανοιχτό σχολείο μεταναστών Πειραιά
Οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών και των δοσίλογων αποφάσισαν να «γιορτάσουν» την επέτειο για τα 70χρονα απο το Μπλόκο της Κοκκινιάς με μια ακόμη ρατσιστική επίθεση.
Στόχος των νεοναζί δολοφονών της Χ.Α αυτή την φορά το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά (Α.Σ.Μ.Π.). Το βράδυ 14 προς 15 Αυγούστου, βανδάλισαν τις εγκαταστάσεις που στεγάζεται το Α.Σ.Μ.Π., αλλά και το 14ο Γυμνάσιο Πειραιά στην Παλιά Κοκκινιά. Παραβίασαν σιδερένια κάγκελα, κατέστρεψαν παράθυρα και προσπάθησαν να αφαιρέσουν ηλεκτρονικό υλικό του Σχολείου.
Γέμισαν με τα συνθήματά τους τοίχους που ζουν και κάνουν μάθημα τα παιδιά μας, τους τοίχους του σχολικού συγκροτήματος, υπογράφοντας "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ -ΜΕΤΩΠΟ ΝΕΟΛΑΙΑΣ". Και όλα αυτά μια μέρα πριν την επέτειο του Μπλόκου της Κοκκινιάς!
Στην Κοκκινιά της προσφυγιάς, των εργατικών και αντιφασιστικών αγώνων και της Αντίστασης, οι βανδαλισμοί και η τρομοκρατία των νεοναζί δε θα περάσουν και δε θα μείνουν αναπάντητα!
Επίκαιρη όσο ποτέ η αφίσα μας για τα 90 χρόνια της Κοκκινιάς
Στηρίζουμε το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών και τους εθελοντές συντελεστές του: στηρίζουμε τη 10χρονη αλληλέγγυα μορφωτική και πολιτιστική δραστηριότητά του, δραστηριότητα που αναγνωρίζεται από όλη κοινωνία της Κοκκινιάς, του Πειραιά και όχι μόνο.
Είναι αναγκαίο να μπει οριστικά τέρμα στην εγκληματική δράση της συμμορία των νεοναζί στις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά.
Καλούμε κάθε δημοκράτη-ισα σε ένα πλατύ αντιφασιστικό μέτωπο για να συνεχίσουμε να παλεύουμε για γειτονιές αλληλεγγύης και συνύπαρξης και όχι μίσους και μισαλλοδοξίας, για το δοκιμαζόμενο λαό της Κοκκινιάς και του Πειραιά, για όλους τους εργαζόμενους και άνεργους, για μια καλύτερη ζωή για όλους μας!
Καλούμε την Δημοτική αρχή της Νίκαιας Ρέντη να πάρει πρωτοβουλίες τέτοιες για να προστατέψει την Πόλη και τους Πολίτες απο την δράση της εγκληματικής συμμορίας .
Η ΚΟΚΚΙΝΙΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ - ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ - ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ.»
70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ . ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
70 Χρόνια μετά το Μπλόκο της Κοκκινιάς στις 17 Αυγούστου 1944 με καταθέσεις στεφάνων στα σημεία που εκτελέστηκαν Κοκκινιώτες Πατριώτες αποτίοντας φόρο τιμής ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις Τιμής και μνήμης
Η Δημοτική σύμβουλος της Κίνησης "κόντρα στο ρεύμα" Κυριακή Χαραλαμπίδου καταθέτει στεφάνι εκ μέρους της Κίνησης στα ΑΡΜΈΝΙΚΑ ( Καμμένα ) στην Νεάπολη .
Στο σημείο αυτό την ώρα των ομαδικών εκτελέσεων μια ομάδα ανταρτών με επικεφαλής τους την ηρωίδα και ξακουστή αντάρτισσα Διαμάντω Κουμπάκη σε σπίτια συναγωνιστών τους. Ξαφνικά γερμανικά καμιόνια ζώνουν την περιοχή και αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Από τα 90 σπίτια της περιοχής καίγονται τα 80. Για το λόγο αυτό η συνοικία του 4ου Καραβά ονομάστηκε «Καμένα». Γύρω στις 11:00 π.μ., οι Γερμανοί πληροφορούνται ότι στη Νεάπολη προδόθηκε (σύμφωνα με μαρτυρίες, από τον Τάσο Μπαλασάκη) το κρησφύγετο μιας ομάδας του εφεδρικού ΕΛΑΣ, στην οποία συμμετείχε η Διαμάντω Κουμπάκη. Η χαρά των Γερμανών ήταν μεγάλη διότι κατάφεραν να την συλλάβουν. Καθώς τη χτυπούσαν κατευθυνόμενοι προς τη Μάντρα η Διαμάντω τους έβριζε και τους απαντούσε «σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65!». Παρά το άγριο ξυλοδαρμό της με τους υποκόπανους των όπλων, φθάνοντας στη Μάντρα του μαρτυρίου και λίγο πριν την εκτελέσουν βρήκε το κουράγιο να φωνάξει «Μια ζωή τη χρωστάμε, ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους εκδικηθούν».
<<70 χρόνια μετά το Μπλόκο της Κοκκινιάς οι ιδεολογικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών εκείνης της εποχής , μέλη πια της εγκληματικής συμμορίας ΧΑ επέλεξαν την σημερινή μέρα για να "τιμήσουν" με τον δικό τους τρόπο , την σημερινή μέρα λεηλατώντας και γράφοντας εμετικά φασιστικά συνθήματα στο Ανοιχτό σχολείο Μεταναστών Πειραιά .
Η απάντηση μας θα είναι Οργανωμένη μαζική και αποφασιστική
ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ .>>
Η Δημοτική σύμβουλος της Κίνησης "κόντρα στο ρεύμα" Κυριακή Χαραλαμπίδου καταθέτει στεφάνι εκ μέρους της Κίνησης στα ΑΡΜΈΝΙΚΑ ( Καμμένα ) στην Νεάπολη .
Στο σημείο αυτό την ώρα των ομαδικών εκτελέσεων μια ομάδα ανταρτών με επικεφαλής τους την ηρωίδα και ξακουστή αντάρτισσα Διαμάντω Κουμπάκη σε σπίτια συναγωνιστών τους. Ξαφνικά γερμανικά καμιόνια ζώνουν την περιοχή και αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Από τα 90 σπίτια της περιοχής καίγονται τα 80. Για το λόγο αυτό η συνοικία του 4ου Καραβά ονομάστηκε «Καμένα». Γύρω στις 11:00 π.μ., οι Γερμανοί πληροφορούνται ότι στη Νεάπολη προδόθηκε (σύμφωνα με μαρτυρίες, από τον Τάσο Μπαλασάκη) το κρησφύγετο μιας ομάδας του εφεδρικού ΕΛΑΣ, στην οποία συμμετείχε η Διαμάντω Κουμπάκη. Η χαρά των Γερμανών ήταν μεγάλη διότι κατάφεραν να την συλλάβουν. Καθώς τη χτυπούσαν κατευθυνόμενοι προς τη Μάντρα η Διαμάντω τους έβριζε και τους απαντούσε «σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65!». Παρά το άγριο ξυλοδαρμό της με τους υποκόπανους των όπλων, φθάνοντας στη Μάντρα του μαρτυρίου και λίγο πριν την εκτελέσουν βρήκε το κουράγιο να φωνάξει «Μια ζωή τη χρωστάμε, ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους εκδικηθούν».
<<70 χρόνια μετά το Μπλόκο της Κοκκινιάς οι ιδεολογικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών εκείνης της εποχής , μέλη πια της εγκληματικής συμμορίας ΧΑ επέλεξαν την σημερινή μέρα για να "τιμήσουν" με τον δικό τους τρόπο , την σημερινή μέρα λεηλατώντας και γράφοντας εμετικά φασιστικά συνθήματα στο Ανοιχτό σχολείο Μεταναστών Πειραιά .
Η απάντηση μας θα είναι Οργανωμένη μαζική και αποφασιστική
ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ .>>
Είπε μεταξύ άλλων ο επικεφαλής της κίνησης "κόντρα στο ρεύμα" Κώστας Παπαδόπουλος σε 'ενα σύντομο μήνυμα για την σημερινή μέρα .
ΜΠΛΟΚΟ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944
«Κι ύστερα πάλι ομοβροντία τα χαράματα
διώχνοντας απ' τα κυπαρίσια τα σπουργίτια
όπως κάθε χρόνο στις 17 Αυγούστου ο Δήμος της Νίκαιας Ρέντη τιμά τους Νεκρούς του Μπλόκου της Κοκκινιάς με κατάθεση στεφάνων στα σημεία που εκτελέστηκαν Κοκκινιώτες Πατριώτες .
Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη συμμετέχοντας θα καταθέσει στεφάνι με τον εκπρόσωπο της στα Αρμένικα ( πίσω από το γήπεδο της Νεάπολης ) στις 19.30
Απόσπασμα από το Χρονικό Μνήμης του Δήμου Νίκαιας "Τo Μπλόκο της Κοκκινιάς", 2004
Πηγή: Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών
«Προσοχή-προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγμηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. Μετά τις 6:00 π.μ. ακούγονται τα «χωνιά» στους δρόμους της Κοκκινιάς. Όχι τα χωνιά της ΕΠΟΝ και ματα ασφαλείας. Όλοι οι άνδρες από 14-60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί τόπου». Πανικός σε κάθε σπίτι και σε κάθε δρόμο της πόλης. Μερικοί κρύβονται όπως-όπως σε στέγες, καταπακτές, πηγάδια, όπου βρουν. Με υποκόπανους γκρεμίζονται οι πόρτες των φτωχών παραγκόσπιτων και με βρισιές και κλωτσιές σέρνονται κυριολεκτικά προς τον τόπο του Μαρτυρίου, εκατοντάδες συμπολίτες μας αγωνιστές. Αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν υπάκουσαν στην εντολή και εκτελέστηκαν επί τόπου στα σπίτια τους.
Δείτε επίσης από το Ψηφιακό Αρχείο της ΕΡΤ το ιστορικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει τοΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ, τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ του 1944. Μέσα από μαρτυρίες επιζώντων και συγγενών των θυμάτων, φωτογραφίες και πλάνα, ζωντανεύει η ατμόσφαιρα της ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ ΑΘΗΝΑΣ και των ημερών πριν και μετά το ΜΠΛΟΚΟ, ενώ περιγράφεται παραστατικά και άμεσα η τραγική εκείνη ημέρα.
Η Ελένη Παπαδοπούλου αφηγείται τα όσα άκουσε από την γιαγιά και την μητέρα της Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου, κάθε χρόνο τέτοια μέρα μαζεύονταν όλες οι γυναίκες της γειτονιάς, μας έπαιρναν και εμάς δίπλα τους και με τον φόβο στην καρδιά και τον τρόμο στα μάτια, άρχιζαν τις διηγήσεις για το μπλόκο. Και εμείς εκεί δίπλα τους, να φοβόμαστε και να ακούμε, για την Διαμάντω που κατέβαινε την οδό Κυζίκου, το ρέμα με τα φυσεκλίκια στον ώμο και έτριζε η γη όπως λέει η μάνα μου, για το πηγάδι του Βοσκόπουλου που πολλοί αγωνιστές κρυφτήκαν μέσα και σώθηκαν από το μπλόκο.
διώχνοντας απ' τα κυπαρίσια τα σπουργίτια
τα φορτηγά αυτοκίνητα γιομάτα αγωνιστές
περνώντας για τον τόπο της εκτέλεσης
κόβοντας με τις ρόδες τους στα δυο τον ήλιο.
Εμεινε πάλι πολλή σκόνη τ' απογεύματα
Η σκόνη που αφήνουν πίσω τους τα μαύρα φουστάνια
Των μανάδων
Καθώς περνάνε απ' του Αβέρωφ ή απ' του Χατζηκώστα
Ή από τα τμήματα των μεταγωγών
Οι μαύρες μανάδες με τα μαύρα φουστάνια
Με την καρδιά τους τυλιγμένη στο μαντίλι τους
Σαν ένα ξεροκόμματο ψωμί που δεν μπορεί να το μασήσει
Ούτε ο Θάνατος.»
περνώντας για τον τόπο της εκτέλεσης
κόβοντας με τις ρόδες τους στα δυο τον ήλιο.
Εμεινε πάλι πολλή σκόνη τ' απογεύματα
Η σκόνη που αφήνουν πίσω τους τα μαύρα φουστάνια
Των μανάδων
Καθώς περνάνε απ' του Αβέρωφ ή απ' του Χατζηκώστα
Ή από τα τμήματα των μεταγωγών
Οι μαύρες μανάδες με τα μαύρα φουστάνια
Με την καρδιά τους τυλιγμένη στο μαντίλι τους
Σαν ένα ξεροκόμματο ψωμί που δεν μπορεί να το μασήσει
Ούτε ο Θάνατος.»
όπως κάθε χρόνο στις 17 Αυγούστου ο Δήμος της Νίκαιας Ρέντη τιμά τους Νεκρούς του Μπλόκου της Κοκκινιάς με κατάθεση στεφάνων στα σημεία που εκτελέστηκαν Κοκκινιώτες Πατριώτες .
Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη συμμετέχοντας θα καταθέσει στεφάνι με τον εκπρόσωπο της στα Αρμένικα ( πίσω από το γήπεδο της Νεάπολης ) στις 19.30
Απόσπασμα από το Χρονικό Μνήμης του Δήμου Νίκαιας "Τo Μπλόκο της Κοκκινιάς", 2004
Πηγή: Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών
Κοντά στις 2:30 το πρωί ξεκινά το δράμα της ομαδικής σφαγής που θα ακολουθήσει όταν ανέβει ο ήλιος ψηλά. Δεκάδες γερμανικά καμιόνια περικυκλώνουν τις γύρω περιοχές που περικλείουν την Κοκκινιά, από Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί και Ρέντη μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά, ο κλοιός σφίγγει.
Μαζί με τους Ναζί κατακτητές καταφθάνει στην προσφυγούπολη του Πειραιά, τη «Μικρή Μόσχα», όπως είχαν βαπτίσει την Κοκκινιά, και το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα, αυτόματα, Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη που εκείνη την ώρα κοιμάται.
Επικεφαλής της κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες, ο συνταγματάρχης Πλυντζανόπουλος, ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του του ΕΛΑΣ που καλούσαν κάθε τόσο τον Κοκκινιώτικο λαό σε αντίσταση και του έδιναν κουράγιο, μα τα χωνιά των ταγματασφαλιτών:
Οι γυναίκες με τα παιδιά κλαίνε και οδύρονται ακολουθώντας με αγωνία τους δικούς τους ανθρώπους.
Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ότι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν τα γυναικόπαιδα. Η μικρή αντίσταση που πρόλαβαν να δεχτούν από ομάδες ΕΛΑΣιτών πνίγεται στο αίμα. Οι πρώτοι νεκροί πέφτουν σε διάφορους δρόμους.
Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι και να υποδεικνύουν όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί είναι αυτοί που λιποθυμούν και ζητούν εναγωνίως λίγες σταγόνες νερό. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους από τις πήλινες στάμνες λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους......
Στην πλατεία εμφανίζονται ελάχιστοι Κοκκινιώτες που φορούν μαύρες κουκούλες και έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος, ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν ποιους να εκτελέσουν. Οι προδότες Κιρκόρ Μπαταβιάν, Γρηγόρης Ιωαννίδης, Μπεμπέκογλου, Μεϊμάρης κ.α. αρχίζουν να υποδεικνύουν πατριώτες.
Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει μέσα στο πλήθος το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά «τα σέβη μου λοχαγέ» και δίνει το σύνθημα. Αφού με την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος ζητώντας του να προδώσει. Η απάντηση του ΕΛΑΣίτη λοχαγού ήταν «Πατριώτες, σηκώστε το κεφάλι, μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν». Σέρνεται για να κρεμαστεί αναίσθητος. Λίγο πριν το τέλος του ψέλλισε. «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ»!!!...........
Την ώρα των ομαδικών εκτελέσεων μια ομάδα ανταρτών με επικεφαλής τους την ηρωίδα και ξακουστή αντάρτισσα Διαμάντω Κουμπάκη κρύβονται στο βόρειο τμήμα της πόλης σε σπίτια συναγωνιστών τους. Ξαφνικά γερμανικά καμιόνια ζώνουν την περιοχή και αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Από τα 90 σπίτια της περιοχής καίγονται τα 80. Για το λόγο αυτό η συνοικία του 4ου Καραβά ονομάστηκε «Καμένα». Γύρω στις 11:00 π.μ., οι Γερμανοί πληροφορούνται ότι στη Νεάπολη προδόθηκε (σύμφωνα με μαρτυρίες, από τον Τάσο Μπαλασάκη) το κρησφύγετο μιας ομάδας του εφεδρικού ΕΛΑΣ, στην οποία συμμετείχε η Διαμάντω Κουμπάκη. Η χαρά των Γερμανών ήταν μεγάλη διότι κατάφεραν να την συλλάβουν. Καθώς τη χτυπούσαν κατευθυνόμενοι προς τη Μάντρα η Διαμάντω τους έβριζε και τους απαντούσε «σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65!». Παρά το άγριο ξυλοδαρμό της με τους υποκόπανους των όπλων, φθάνοντας στη Μάντρα του μαρτυρίου και λίγο πριν την εκτελέσουν βρήκε το κουράγιο να φωνάξει «Μια ζωή τη χρωστάμε, ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους εκδικηθούν».
Παρόμοια κατάληξη θα έχει και μια άλλη ηρωίδα, η Αθηνά Μαύρου. Καθώς την έσερναν βίαια στην Οσία Ξένη, για να μαρτυρήσει όσους γνώριζε, φώναξε: «αδέλφια το κεφάλι ψηλά, δε γνωρίζω κανέναν και ας με φάει το βόλι του Γερμανού».
Παρόμοια κατάληξη θα έχει και μια άλλη ηρωίδα, η Αθηνά Μαύρου. Καθώς την έσερναν βίαια στην Οσία Ξένη, για να μαρτυρήσει όσους γνώριζε, φώναξε: «αδέλφια το κεφάλι ψηλά, δε γνωρίζω κανέναν και ας με φάει το βόλι του Γερμανού».
Δείτε επίσης από το Ψηφιακό Αρχείο της ΕΡΤ το ιστορικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει τοΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ, τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ του 1944. Μέσα από μαρτυρίες επιζώντων και συγγενών των θυμάτων, φωτογραφίες και πλάνα, ζωντανεύει η ατμόσφαιρα της ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ ΑΘΗΝΑΣ και των ημερών πριν και μετά το ΜΠΛΟΚΟ, ενώ περιγράφεται παραστατικά και άμεσα η τραγική εκείνη ημέρα.
Η Ελένη Παπαδοπούλου αφηγείται τα όσα άκουσε από την γιαγιά και την μητέρα της Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου, κάθε χρόνο τέτοια μέρα μαζεύονταν όλες οι γυναίκες της γειτονιάς, μας έπαιρναν και εμάς δίπλα τους και με τον φόβο στην καρδιά και τον τρόμο στα μάτια, άρχιζαν τις διηγήσεις για το μπλόκο. Και εμείς εκεί δίπλα τους, να φοβόμαστε και να ακούμε, για την Διαμάντω που κατέβαινε την οδό Κυζίκου, το ρέμα με τα φυσεκλίκια στον ώμο και έτριζε η γη όπως λέει η μάνα μου, για το πηγάδι του Βοσκόπουλου που πολλοί αγωνιστές κρυφτήκαν μέσα και σώθηκαν από το μπλόκο.
Για τον Μπογδάνο που αφού έγινε η μάχη στο σπίτι, πάνω στου Σπάθα, έβαλε τον γιο του στους ώμους και τον κατέβασε στα γερμανικά σκοτωμένο. Ήταν μόνο 16 χρόνων.
Η γιαγιά μου, χήρα 43 χρονών. Ο παππούς δεν άντεξε την κατοχή. Με δυο παιδιά, τον θείο μου 19 και την μάνα μου 16. Να κλαίει και να τραβάει τα μαλλιά τη. Μέχρι λέει και αξιωματικός που ήταν με τους γερμανούς, την λυπήθηκε και της είπε «μην κλαίς, θα έρθει το παιδί σου».
Μέχρι το απόγευμα είχαν έρθει όλοι και ο θειος μου πουθενά. Τον είχαν βάλει στην σειρά για το στρατόπεδο και καλά που βρέθηκε ο γείτονας μας, ο Αποστόλης ο Αρώνης και έκανε λίγο τόπο και πήρε τον θειο μου δίπλα του και σώθηκε. Μέχρι που πέθανε η γιαγιά μου, την άκουγα να λέει «ας είναι καλά ο Αποστόλης».
Αυτό που με τρόμαζε πιο πολύ όμως και το σκεφτόμουν, ακόμη μέχρι και όταν έπεφτα στο κρεβάτι, ήταν ότι την άλλη μέρα το αίμα το μάζεψαν "ρολό", λες και ήταν ύφασμα. Αυτό δεν το χώραγε ο νους μου, πως έγινε και όλο ρωτούσα, αλλά οι ερωτήσεις κομμένες. Βιαζόντουσαν να πει κάθε μια την ιστορία της.
Όταν άκουσαν λέει ότι οι γερμανοί άρχισαν, αφού τους μάζεψαν στην πλατεία, να καίνε τα σπίτια, κλείστηκαν μέσα και έτρεμαν. Και η γιαγιά μου, όταν της είπε η μάνα μου τι θα κάνουμε, είπε «δεν παν να καούν όλα! Εγώ το παιδί μου θέλω πίσω».
Πόντια βλέπεις, τα είχε δει όλα. Μια ζωή τρέξιμο και αγώνες. Να κάνει ρίζες σε καινούριο τόπο, σε καινούριο σπίτι.
Άρχισε και σουρούπωνε, όταν γύρισε ο θειος μου. Βαγγέλη Κωφίδη τον έλεγαν. Την άλλη μέρα, οι μανάδες πήγαν στο 3ονεκροταφειο. Δεν έψαχνε να βρει καμιά το παιδί της. Μόνο πήρε κάθε μια από έναν τάφο και άρχισε να κλαίει . Και στα σαράντα των νεκρών, όπου πήγαν όλοι στην Οσία Ξένη, έστησαν οι γερμανοί το πολυβόλο πάνω στην δεξαμενή και τους θέρισαν. Σκοτώθηκαν αρκετοί.
Αιωνία η μνήμη, σε σας αδελφοί, στον τίμιο που πέσατε αγώνα!
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΚΕΔΕ θριαμβολογούν , αλλά χιλιάδες Παιδιά μένουν εκτός .....
Θριαμβολογεί κυβέρνηση και ΚΕΔΕ αλλά χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών
Τουλάχιστον 22.000 παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών - "Η δωρεάν και σύγχρονη λειτουργία των παιδικών σταθμών οφείλει να αποτελεί πρωτεύουσα κρατική μέριμνα", τονίζει το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ
Την επιπλέον χρηματοδότηση για την κάλυψη μεγαλύτερου αριθμού παιδιών, των οποίων οι γονείς έκαναν αίτηση για μια θέση στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ για δωρεάν φιλοξενία σε παιδικούς σταθμούς, ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση διά του υφυπουργού Ανάπτυξης, Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου. Πιο συγκεκριμένα, όπως ανακοίνωσε χτες το πρωί, εξασφαλίστηκε η χρηματοδοτική κάλυψη «για το σύνολο των διαθέσιμων θέσεων για παιδιά σε δημοτικούς και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης». Το ποσό της επιπλέον χρηματοδότησης φτάνει τα 40 εκατομμύρια ευρώ, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα 200 εκατομμύρια ευρώ.
Σε αριθμούς, αυτό σημαίνει πως καλύπτονται οι 89.000 θέσεις παιδιών σε αυτούς τους σταθμούς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ. Επίσης ο Ο. Κωνσταντινόπουλος επισήμανε πως πρόκειται για «ένα ισχυρό δείγμα κοινωνικής πολιτικής για τις πιο ευπαθείς ομάδες, τις άνεργες και εργαζόμενες μητέρες, αλλά και αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης, των δήμων και του ιδιωτικού τομέα» καθώς φέτος καλύπτονται 21.000 περισσότερες θέσεις από πέρσι (68.000).
Στο ίδιο μήκος κύματος και το υπουργείο Εσωτερικών, που επισημαίνει πως «η καλή συνεργασία του υπουργείου Εσωτερικών με την Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας αλλά και με τα συναρμόδια υπουργεία έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αφού τελικώς θα καλυφθούν όλες οι προσφερόμενες θέσεις από τους δημοτικούς και ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς». Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης έρχονται να προστεθούν σε αυτές της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), που με ανακοίνωσή της τονίζει πως οι παρεμβάσεις της ήταν αυτές που συνέβαλαν ώστε να εξασφαλιστούν ακόμα 40 εκατ. ευρώ.
Ποια είναι η αλήθεια;
Πίσω όμως απ' όλα αυτά κρύβονται δεκάδες χιλιάδες εργατικές λαϊκές οικογένειες που εξακολουθούν να βιώνουν ένα τεράστιο αδιέξοδο. Υπάρχουν παιδιά που θα μείνουν εκτός παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών καθώς από τη μία τα απαράδεκτα κριτήρια που είχαν τεθεί για να γίνει ένα παιδί δεκτό στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ και από την άλλη οι ελάχιστες θέσεις θέτουν μεγάλο αριθμό εκτός των δομών προσχολικής αγωγής.
Ποια είναι η αλήθεια; Μόλις προχτές ο πρόεδρος της Ενωσης, Κώστας Ασκούνης, σε επιστολή του προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Εργασίας, καθώς και τους υφυπουργούς Εσωτερικών και Ανάπτυξης, τόνιζε πως «με βάση τα ως τώρα στοιχεία και μετά την καταχώρηση του 75% των αιτήσεων, ο αριθμός τους ανέρχεται σε 91.900 αιτήσεις. Οι ανωτέρω αιτήσεις αντιστοιχούν σε 111.800 περίπου παιδιά των δυνητικά ωφελουμένων γονέων που υπέβαλαν τις ανωτέρω αιτήσεις».
Αρα, με βάση τα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Κ. Ασκούνης, έτσι κι αλλιώς δεν καλύπτονται όλα τα παιδιά των δυνητικά ωφελουμένων γονέων. Αντίθετα, μένουν εκτός προγράμματος σχεδόν 22.000 παιδιά και βρέφη, καθώς ούτε οι δομές αρκούν. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η κυβέρνηση, που χτες πανηγύριζε και έλεγε σε όλους τους τόνους για την κοινωνική της πολιτική. «Οι προσφερόμενες θέσεις των παιδικών σταθμών (δήμων και ιδιωτών) ανέρχονται σε 89.900 μετά το οριζόντιο κούρεμα κατά 30% στις πιστοποιημένες θέσεις, το οποίο για πρώτη φορά επιβλήθηκε εκ μέρους της κυβέρνησης», σημειώνει στην επιστολή του ο Κ. Ασκούνης. Ομως, ο ίδιος και η συντριπτική πλειοψηφία του ΔΣ της ΚΕΔΕ δε διεκδίκησαν, δεν αγωνίστηκαν, δεν πάλεψαν για να καλυφθούν όλες οι θέσεις. Αντίθετα, «παζάρεψαν» χρήματα από την κυβέρνηση, προτείνοντας ποσά μικρότερα από τα περσινά, που οι ίδιοι ομολογούσαν πως δεν έφταναν για όλες τις αιτήσεις και για όλα τα βρέφη. Παράλληλα, χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα την έλλειψη χρημάτων για να αυξήσουν ή να επιβάλουν τροφεία στους γονείς, να κόψουν παροχές στα παιδιά, ακόμα κι από το φαΐ, ώστε να ενταχθούν περισσότερα στο πρόγραμμα. (Ριζοσπάστης)
ΣΥΡΙΖΑ: Αδιανόητο λίγο καιρό πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά να μην έχουν εξασφαλιστεί θέσεις για όλα τα παιδιά
Σε σχόλιο του για το θέμα το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:
"Η μνημονιακή πολιτική που έχει συρρικνώσει τους πόρους στους δήμους, παράλληλα με τη γενικότερη υποβάθμιση της Παιδείας, έχει οδηγήσει σε αδυναμία εξασφάλισης θέσεων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς, γεγονός απαράδεκτο για τις μέρες που ζούμε.
Είναι αδιανόητο, λοιπόν, λίγο καιρό πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά να μην έχουν εξασφαλιστεί θέσεις για όλα τα παιδιά. Και καθώς η δωρεάν και σύγχρονη λειτουργία των παιδικών σταθμών οφείλει να αποτελεί πρωτεύουσα κρατική μέριμνα, ιδιαίτερα σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, πρέπει άμεσα να δοθεί λύση χωρίς αυτό το κρίσιμο θέμα να αποτελεί μπαλάκι μεταξύ κυβέρνησης και τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να εξασφαλιστούν απρόσκοπτα όλες οι θέσεις".
Πηγή : left.gr
ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΝΑΟΥΤΗΣ;
“Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για σένα αγόρι
μας, είναι να γκρεμίσουμε τον κόσμο των ελεγκτών και
του φόβου”
(Γραμμένο μήνυμα στο σημείο της δολοφονίας του 19χρονου Θανάση Καναούτη)
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που έχασε την ζωή του ο νεαρός Περιστεριώτης Θανάσης Καναούτης, κατά τη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων.
(Γραμμένο μήνυμα στο σημείο της δολοφονίας του 19χρονου Θανάση Καναούτη)
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που έχασε την ζωή του ο νεαρός Περιστεριώτης Θανάσης Καναούτης, κατά τη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων.
Αύριο Τετάρτη 13/8, υπάρχει κάλεσμα στις 18:00, για συγκέντρωση μνήμης στην αρχή της λεωφόρου Παν. Τσαλδάρη, απέναντι στην πλ. Δημαρχείου - Στάση μετρό στο Περιστέρι.
Το κάλεσμα
13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013: Ο 18ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΤΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΝΑΟΥΤΗΣ ΠΕΦΤΕΙ ΝΕΚΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ "ΔΙΑΠΛΗΚΤΙΣΜΟ" ΜΕ ΕΛΕΓΚΤΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ
1.40 ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ.
13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014: Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΛΕΓΚΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, ΕΝΩ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ ΝΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΖΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ 15ΧΡΟΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ 1.40 ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ..
ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ 1.40 ..;
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ..Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΤΖΑΜΠΑ.ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ !!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 13/8 ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ (ΑΡΧΕΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ ΠΑΝ.ΤΣΑΛΔΑΡΗ ΕΝΑΝΤΙ ΠΛ.ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ-ΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΟ: ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Φίλοι, Περιστεριώτες-τισσες
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ - ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" καλεί όλους
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Την Δευτέρα 11/8/2014 το βράδυ στις 9,
έξω από την πρεσβεία της Παλαιστίνης στο Νέο Ψυχικό ο 105.5 Στο Κόκκινο μαζί με την Ενωση Παλαιστινίων εργαζομένων στην Ελλάδα διοργανώνει συναυλία Αλληλεγγύης για τον Παλαιστινιακό Λαό
με τον Βασίλη Λέκκα.
Ταυτόχρονα θα γίνεται συγκέντρωση ιατροφαρμακευτικού υλικού.
Γιατί αυτή η.... Γάζα δεν χωράει άλλο αίμα...
ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Με τις ευχές όλων μας να φτάσουν το γρηγορότερο δυνατόν ,αντιπροσωπεία της κίνησης "κόντρα στο ρεύμα" παρέδωσε εχθές στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού τα φάρμακα και το υγειονομικό υλικό που συγκεντρώσαμε στην εκδήλωση της Τετάρτης .
Εκεί διαπιστώσαμε την δουλειά που κάνουν οι εθελοντές του κοινωνικού ιατρείου και την βοήθεια που θέλουν .
Χιλιάδες κουτιά φάρμακα πρέπει να ταξινομηθούν να πακεταριστούν για να σταλούν στον προορισμό τους ασφαλή .
Επειδή οι ευχές είναι καλές αλλά δεν φτάνουν από μόνες τους
Λόγω του όγκου της δουλειάς υπάρχει μεγάλη ανάγκη εθελοντών για
διαλογή και ταξινόμηση των
φαρμάκων στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού για όσο
διάστημα διαρκεί η καμπάνια. Οι διαθέσιμοι μπορούν να επικοινωνούν
στο τηλέφωνο 210-9631-950 ή στο email: mkiellinikou@gmail.com.
Καλούμε όσους φίλους - λες μέλη της κίνησης Πολίτες της Νίκαιας και
του Ρέντη μπορούν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα να επικοινωνήσουν
με το κοινωνικό ιατρείο Ελληνικού για περισσότερες λεπτομέρειες
Εκεί διαπιστώσαμε την δουλειά που κάνουν οι εθελοντές του κοινωνικού ιατρείου και την βοήθεια που θέλουν .
Χιλιάδες κουτιά φάρμακα πρέπει να ταξινομηθούν να πακεταριστούν για να σταλούν στον προορισμό τους ασφαλή .
Επειδή οι ευχές είναι καλές αλλά δεν φτάνουν από μόνες τους
Λόγω του όγκου της δουλειάς υπάρχει μεγάλη ανάγκη εθελοντών για
διαλογή και ταξινόμηση των
φαρμάκων στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού για όσο
διάστημα διαρκεί η καμπάνια. Οι διαθέσιμοι μπορούν να επικοινωνούν
στο τηλέφωνο 210-9631-950 ή στο email: mkiellinikou@gmail.com.
Καλούμε όσους φίλους - λες μέλη της κίνησης Πολίτες της Νίκαιας και
του Ρέντη μπορούν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα να επικοινωνήσουν
με το κοινωνικό ιατρείο Ελληνικού για περισσότερες λεπτομέρειες
ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗς ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Με μεγάλη συμμετοχή αλληλέγγυων Πολιτών συντρόφων συναγωνιστών και Πολιτών έγινε σήμερα 6/8/2014 η εκδήλωση αλληλεγγύης για τον δοκιμαζόμενο Λαό της Παλαιστίνης μαζί με την συλλογή φαρμάκων και υγειονομικού υλικού που θα σταλεί μαζί με την αποστολή του Μητροπολιτικού ιατρείου Ελληνικού στην Γάζα.
 |
| Ο Κώστας Παπαδόπουλος επικεφαλής της κίνησης μαζί με τους Ρισμάουι Νόρμα εκ μέρους του Συλλόγου AL AWDA για το δικαίωμα τη επιστροφής των Παλαιστινίων Προσφύγων και ο Μιχιάρ Εgtami εκ μέρους του συλλόγου εργαζομένων Παλαιστινίων στην Ελλάδα. |
Λόγω της βροχής η εκδήλωση έγινε στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ Νίκαιας , δυστυχώς ο κλειστός περιορισμένος χώρος άφησε πολλούς φίλους εκτός εκδήλωσης .
Η ανταπόκριση των οποίων ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε .
όλα τα φάρμακα και το υγειονομικό υλικό θα σταλεί τις επόμενες μέρες στο Μητροπολιτικό ιατρείο Ελληνικού για να σταλεί με την αποστολή στην Γάζα.
Ευχαριστούμε όλους τους αλληλέγγυους συμπολίτες μας για την ανταπόκριση τους στο κάλεσμα της Κίνησης συνεχίζουμε την ενεργό συμπαράσταση μας στον δοκιμαζόμενο Λαό της Παλαιστίνης το επόμενο ραντεβού είναι της Παρασκευή στο Σύνταγμα με λαμπαδηφορία μέχρι της Ακρόπολη και στις 11/8 στην συναυλία συμπαράστασης έξω από την πρεσβεία της Παλαιστίνης .
Μπράιαν Ινο:Ανοιχτή επιστολή του βρετανου μουσικού που ανήρτησε στο Διαδίκτυο
Μπράιαν Ινο: Είναι δυνατόν η Δύση να στηρίζει την εθνοκάθαρση στη Γάζα;
Ανοιχτή επιστολή του βρετανου μουσικού που ανήρτησε στο Διαδίκτυο
Σε ανοιχτή επιστολή του προς την ιστοσελίδα του αμερικανού μουσικού και φίλου του Ντέιβιντ Μπερν με τίτλο «Η Γάζα και η απώλεια του πολιτισμού» ο βρετανός μουσικός Μπράιαν Ινο περιγράφει τη στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα ως εθνοκάθαρση και αναρωτιέται γιατί οι ΗΠΑ επιμένουν να στηρίζουν το Ισραήλ. Ο Ινο, που υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Roxy Music και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Ντέιβιντ Μπάουι, Talking Heads και U2, υποστηρίζει πως η αφορμή για να συγγράψει αυτό το γράμμα διαμαρτυρίας υπήρξε η φωτογραφία ενός Παλαιστινίου που μετέφερε το νεκρό του παιδί.
Ακολουθεί η επιστολή:
«Εχω την αίσθηση ότι σπάω έναν ανείπωτο κανόνα με αυτή την επιστολή, αλλά δεν μπορώ να σιωπήσω άλλο. Σήμερα είδα έναν παλαιστίνιο άνδρα να κλαίει κρατώντας μια πλαστική τσάντα μεταφοράς κρέατος. Ηταν ο γιος του. Είχε "τεμαχιστεί" (όρος που χρησιμοποίησε το νοσοκομείο) από μια ισραηλινή πυραυλική επίθεση - προφανώς με το νέο τους όπλο, τις βόμβες flechette. Ισως γνωρίζετε τι είναι αυτό το όπλο - εκατοντάδες μικρά βελάκια από χάλυβα συσκευάζονται γύρω από εκρηκτικά και σκίζουν τη σάρκα. Το αγόρι ήταν ο Μοχάμεντ Καλάφ αλ Ναουάσρα. Ηταν τεσσάρων ετών.
Ξαφνικά σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να ήταν ένα από τα παιδιά μου στην τσάντα και αυτή η σκέψη με αναστάτωσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον τελευταίο καιρό.
Τότε διάβασα ότι ο ΟΗΕ είχε δηλώσει πως το Ισραήλ θα μπορούσε να είναι ένοχο για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα και θέλησε να ξεκινήσει μια επιτροπή γι' αυτό. Η Αμερική δεν θα συναινέσει για τη σύστασή της.
Τι συμβαίνει στην Αμερική; Ξέρω από την εμπειρία μου πόσο διαστρεβλωμένες παρουσιάζονται οι ειδήσεις σας και πόσο λίγα θα έχετε ακούσει για την άλλη πλευρά αυτής της ιστορίας. Αλλά, για όνομα του Θεού, δεν είναι δύσκολο να μάθετε. Γιατί η Αμερική συνεχίζει την τυφλή υποστήριξη της μονόπλευρης εθνοκάθαρσης; ΓΙΑΤΙ; Απλώς δεν το χωράει ο νους μου. Η Αμερική που ξέρω είναι συμπονετική, ανεκτική, δημιουργική, εκλεκτική και γενναιόδωρη. Οι αμερικανοί φίλοι μου συμβολίζουν αυτά τα πράγματα για μένα. Αλλά ποια Αμερική στηρίζει αυτόν τον φρικτό, μονόπλευρο, αποικιοκρατικό πόλεμο;
Επισκέφθηκα πέρυσι το Ισραήλ με τη Μαίρη, μια φίλη μου, η αδελφή της οποίας εργάζεται για τη UNRWA, την υπηρεσία του ΟΗΕ για τους παλαιστίνιους πρόσφυγες. Ανέλαβαν να μας ξεναγήσουν ο Παλαιστίνιος Σαντί, ο οποίος είναι σύζυγος της αδελφής της και επαγγελματίας ξεναγός, και ο Ορεν Γιακόμποβιτς, ένας ισραηλινός Εβραίος που αποχώρησε από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις διότι αρνήθηκε να υπακούσει διαταγές και να βιαιοπραγήσει επάνω σε παλαιστίνιους αιχμαλώτους. Είδαμε τρομακτικές σκηνές: σπίτια Παλαιστινίων να περικλείονται από συρματόπλεγμα και μεγάλα καδρόνια προκειμένου να εμποδίζουν τους εποίκους από το να ρίχνουν περιττώματα, ούρα και χρησιμοποιημένες σερβιέτες στους κατοίκους. Παιδιά Παλαιστινίων στον δρόμο τους προς το σχολείο να ξυλοκοπούνται με ρόπαλα του μπέιζμπολ από ισραηλινά παιδιά υπό τις επιδοκιμασίες και το χειροκρότημα των γονιών τους. Ενα ολόκληρο χωριό υπό έξωση, με τους κατοίκους να διαμένουν σε σπηλιές και τρεις οικογένειες εποίκων να έχουν καταλάβει τη γη τους. Εναν εβραϊκό οικισμό στην κορυφή ενός λόφου που έστελνε τα λύματα της αποχέτευσής του απευθείας στα χωράφια των Παλαιστινίων παρακάτω. Τα σημεία ελέγχου και όλες τις ατελείωτες καθημερινές ταπεινώσεις.
Σκεφτόμουν από μέσα μου: "Οι Αμερικανοί το ανέχονται πραγματικά αυτό; Νομίζουν πως είναι εντάξει; Ή μήπως απλά δεν γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει;". Ωστόσο αυτό που πραγματικά με απασχολεί είναι το δάσος και όχι το δέντρο: είτε μας αρέσει είτε όχι, στα μάτια της πλειονότητας του κόσμου, η Αμερική αντιπροσωπεύει τη Δύση. Οπότε είναι η Δύση αυτή που στηρίζει αυτόν τον πόλεμο, παρά τις όποιες διακηρύξεις περί ηθικής και δημοκρατίας. Φοβούμαι λοιπόν ότι όλα τα πολιτισμικά επιτεύγματα του Διαφωτισμού και του δυτικού πολιτισμού έχουν απαξιωθεί από αυτή την κατάφωρη υποκρισία. Ο πόλεμος αυτός δεν έχει καμία ηθική δικαιολογία που να μπορώ να δω - ούτε καν μια πραγματιστική αξία με την έννοια της "ρεαλπολιτίκ" του Χένρι Κίσινγκερ. Απλώς κάνει όλους εμάς να φαινόμαστε κακοί.
Λυπάμαι που σας επιβαρύνω με όλο αυτό. Ξέρω ότι είστε απασχολημένοι, ίσως και αλλεργικοί στην πολιτική, αλλά αυτό είναι πέρα από την πολιτική. Είναι η σπατάλη του πολιτισμικού κεφαλαίου που έχουμε δημιουργήσει από γενιά σε γενιά. Σας διαβεβαιώνω ότι καμία από τις ερωτήσεις σε αυτό το e-mail δεν είναι ρητορική: όντως δεν καταλαβαίνω και εύχομαι να μπορούσα».
Ένας εραστής από την Παλαιστίνη
Ένας εραστής από την Παλαιστίνη
που με σκίζουν και ακόμα τα λατρεύω
Τα προστατεύω από την καταιγίδα
αλλά τα διαπερνά πάντα η νύχτα και ο πόνος
Με την πληγή τους φωτίζουν χιλιάδες αστέρια
και το παρόν μου γεννάει το μέλλον τους
πιο ακριβό ακόμα και από την ύπαρξή μου
όταν τα μάτια μας συναντήθηκαν πίσω από την πύλη
- Θα πρέπει κάποτε να ήμασταν δίδυμοι -
Τα λόγια σου ήταν πάντα το τραγούδι
που προσπαθούσα να θυμηθώ ξανά
όταν ο Χειμώνας ξάπλωνε στα χείλη σου
και όλες οι λέξεις σου πέταγαν μακριά σαν χελιδόνια
Η πόρτα μου λοιπόν και τα χειμερινά σου όρια ..
Μέχρι που πέταξα μακριά και εγώ
πίσω από σένα , λαχταρώντας εσένα ..
μέχρι που οι καθρέφτες μας όλοι έσπασαν
και έμεινε μόνο ο θρήνος μας για την Πατρίδα
που τον φυτέψαμε στις χορδές μιας κιθάρας
πάνω από την στέγη της καταστροφής μας
να παίζει για παραμορφωμένα φεγγάρια και πέτρες
αλλά ξέχασα ποιανού φωνή ήταν αυτή
- αν ήταν της φυγής σου ή της σιωπής μου -
που σκούριασε την κιθάρα μας για πάντα
Σε είδα πρόσφατα στο λιμάνι
‘Ενας μοναχικός ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές ή συγγενείς
Έτρεξα πίσω σου σαν ορφανός
που αναζητά διψασμένος την σοφία των προγόνων του
Πως μπορείς να εξορίσεις έναν καρπό
σε μια φυλακή ή σε ένα λιμάνι χωρίς επιστροφή
αφού όπου κι αν πάει θα έχει μαζί του
την γεύση του χώματος και της επιθυμίας
πάντα ανθισμένα μέσα του ?
Έγραψα στο ημερολόγιό μου :
“Λατρεύω τα πορτοκάλια και σιχαίνομαι τα λιμάνια …”
Και συνέχισα : “.. στάθηκα στο λιμάνι
ο χειμώνας τώρα πια είχε σκεπάσει τα πάντα
έχω μόνο τις φλούδες από τα πορτοκάλια
και πίσω μου μια ολόκληρη έρημο
Σε είδα στα κοφτερά βράχια των έρημων βουνών
σαν έναν άυπνο βοσκό κυνηγημένο
που ανάμεσα στα ερείπια και τα χαλάσματα
είχες γίνει ο κήπος μου και εγώ ήμουν ένας ξένος …
Χτυπούσα την πόρτα
Χτυπούσα την καρδιά μου …
Την πόρτα , το παράθυρο , το τσιμέντο και τις πέτρες ..
Σηκώθηκε ..
Το ορκίζομαι !!
Θα υφάνω ένα μαντήλι από βλεφαρίδες
σαν ένα ποίημα για τα μάτια σου
και θα γράψω κάτι που θα έχει μεγαλύτερη αξία
από τους Μάρτυρες και τα φιλιά ..
Ήταν Παλαιστίνιος και συνεχίζει να είναι !!
Άφησε όλες τις πόρτες ανοιχτές στην Καταιγίδα
Παρθένος σύντροφος και πιστό στάρι
Παλαιστινιακά είναι τα μάτια σου και τα τατουάζ σου
Παλαιστίνιος θα είναι πάντα το όνομά σου
Παλαιστινιακά είναι τα όνειρα και οι ανησυχίες σου
Παλαιστινιακό είναι το μαντήλι σου , τα ρούχα και το σώμα σου
Παλαιστινιακή είναι η φωνή , οι λέξεις και η σιωπή σου
Παλαιστίνιος μπροστά στη ζωή και τον θάνατο
Έτσι θα σε κρατήσω για πάντα μέσα στις σελίδες
των παλιών μου βιβλίων ..
σαν την φωτιά για τα τραγούδια μου
σαν την φωτιά για τα τραγούδια μου
Mahmoud Darwish
Μεταφράστηκε για πρώτη φορά στα Ελληνικά απο τον Νίκο Αγαπάκη για την εκδήλωση της Τετάρτης .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)