κόντρα στο ρεύμα: Μαρτίου 2016

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Tην Παρασκευή 1 Απρίλη μαζεύουμε παιχνίδια για τα προσφυγόπουλα στο Σχιστό στο στέκι "Φυσάει Κόντρα" στην Νίκαια 19:00 -21¨00 μ.μ Π.Τσαλδάρη 297 & Αρκαδίου.

ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟ, μια παράσταση που μας συγκλόνισε

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση αφιέρωμα για την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού σε συνεργασία με την Κίνηση απελάστε τον Ρατσισμό και την θεατρική ομάδα του Κυριακάτικου σχολείου μεταναστών που παρουσίασε το έργο "ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟ"

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την παρουσίαση του ντοκυμαντέρ " NO PASSPORT"
μπορείτε να το δείτε https://www.youtube.com/watch?v=9OPQ0rrzXWg
που εξηγεί με απλά λόγια τις αιτίες που προκάλεσαν την προσφυγιά τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο δηλαδή και τις προσπάθειες των Αλληλέγγυων στην Ελλάδα .

Η εκδήλωση συνεχιστηκε με το θεατρικό έργο που παρουσίασε η ομάδα του Κυριακάτικου σχολείου Μεταναστών .

Αξίζουν συγχαρητήρια όλοι οι συντελεστές της παράστασης καθώς και τα μέλη της ΚΑΡ και του Κόντρα στο ρεύμα που πάσχισαν μέρες τώρα για να γίνει αυτή η εκδήλωση .
Αξίζει να αναφερθούμε και τον Γιώργο Τάλλια που φροντίζει τα ηχητικά και φώτα στις εκδηλώσεις μας και βοηθάει με τον καλλίτερο τρόπο .

ένα μικρό απόσπασμα απο την παράσταση

"ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟ" Μια παράσταση απο την θεατρική ομάδα του κυριακάτικου σχολείου μεταναστών

Την Τετάρτη 23 Μάρτη 2016 σε συνεργασία με το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και την Κίνηση απελάστε τον Ρατσισμό στον πολυχώρο "Μάνος Λοίζος" Θηβών 245 Νίκαια στις 20.30 η θεατρική ομάδα του Κυριακάτικου σχολείου θα παρουσίαση το θεατρικό έργο "ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟ"

https://www.facebook.com/events/1156487607697866/

και τις δύο ημέρες θα μαζεύονται παιχνίδια , σε καλή κατάσταση, για τα παιδιά που βρίσκονται στο Σχιστό

Απόφαση Δημοτικού συμβουλίου δήμου Νίκαιας Ρέντη για την προστασία Α κατοικίας

http://www.nikaia-rentis.gov.gr/Upload%20Files/2016/dhmotikosumboulio1/2016_54.pdf

Η Κίνηση "κόντρα στο ρεύμα" για την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού

Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" στα πλαίσια της Παγκόσμιας μέρας κατά του ρατσισμού σας καλεί να παρακολουθήσετε .

Την Κυριακή 20 Μάρτη 2016 στις 20.00 στην κινηματογραφική λέσχη του "φυσάει κόντρα" την ταινία του Χρήστου Βούπουρα " 7 ΘΥΜΟΙ"

https://www.facebook.com/events/1850872068473008/
Διαβάστε εδώ μια κριτική για την ταινία

Nice!: Η Νίκαια και οι αναμνήσεις της σε μια έκθεση

Γράφουν ο Γιάννης Γρηγοριάδης και ο Γιάννης Ισιδώρου

Ο Γιάννης Γρηγοριάδης και ο Γιάννης Ισιδώρου γράφουν για τη Νίκαια, όπου μεγάλωσαν και για την επιστροφή τους σε αυτήν μέσω της επιμέλειας μιας έκθεσης για το προάστιο ως αναμνησιακό πεδίο αλλά και ως πολεοδομική αναφορά και ως παραγωγή μιας ιδιαίτερης κουλτούρας. Η έκθεση NICE! εγκανιάζεται στις 16 Μαρτίου στον Εκθεσιακό Χώρο/ Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Νίκαιας, Μάνος Λοΐζος.

«Και οι δυο μας συμπτωματικά γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στη Νίκαια. Στις μεταξύ μας συζητήσεις αναφερόμασταν συχνά στις ιδιαίτερες πολιτισμικές ποιότητες των δυτικών προαστίων, διαπιστώνοντας ότι ο (γλωσσικός ) κώδικας είναι κοινός και οι αναφορές στα τυπολογικά σημεία ταυτόσημες. Οι συσσωρευμένες αφηγήσεις των οκτώ χρόνων συνεργασίας μας και η εντατική μας ενασχόληση με τις φανερώσεις του αστικού φαινομένου, μετατόπισαν το εικαστικό μας ενδιαφέρον από το Μητροπολιτικό κέντρο στο προάστιο ως αναμνησιακό πεδίο αλλά και ως πολεοδομική αναφορά και ως παραγωγή μιας ιδιαίτερης κουλτούρας.

Τον Μάιο του 2015 παρουσιάσαμε, στο Platform Project της Art Athina την εγκατάσταση με τίτλο “850 Αθήνα- Νίκαια” σαν μια εισαγωγή στα ζητήματα που προκύπτουν με αυτή την μετατόπιση. Ασχοληθήκαμε με τον άξονα της Π. Ράλλη, της κεντρικής οδού που ενώνει τη συνοικία με την πρωτεύουσα, ως μια ζώνη μετάβασης /κάθαρσης . Ένα αντιληπτικό reboot. Εστιάσαμε στον νεκρό χρόνο αυτής της μετάβασης, τον χρόνο δηλαδή που αναδεύει την υποκειμενική μνήμη προσπαθώντας να την αντιστοιχήσει με τον πραγματικό τόπο. Προσωπικά αρχεία που μας ενώνουν με τον προορισμό, ενθύμια και καταγραφές αποτέλεσαν τα υλικά της εγκατάστασης. Με το έργο αυτό τέθηκε το ευρύτερο ζήτημα της επιστροφής, που αποτελεί τον πυρήνα γύρω από τον οποίο αρθρώνεται η έκθεση NICE! Ήταν σημαντικό για εμάς να λάβει χώρα η έκθεση στην Νίκαια.

Διοργανώσαμε και επιμεληθήκαμε επιστρέφοντας, κατά κάποιο τρόπο, στην ιδιαίτερη πατρίδα μας μία σύνθετη έκθεση σύγχρονης τέχνης με συμμετοχές 24 καλλιτεχνών εκτός κέντρου, μετατοπίζοντας το βλέμμα αλλά και το σώμα προς την περιφέρεια, παρατηρώντας τις δυναμικές που κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει. Σχεδόν το σύνολο των έργων που θα παρουσιαστούν στην έκθεση είναι έργα που φτιάχτηκαν για αυτήν. Είναι σημαντικά καλλιτεχνικά συμβάντα που καταφέρνουν να λειτουργούν μέσα στην ένταση των επικαίρων, το στατιστικό παροξυσμό, τον εκχυδαϊσμό και την απαξίωση του πραγματικού.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση κλήθηκαν ώστε με τους προσωπικούς τους εικαστικούς μηχανισμούς να αποκαλύψουν δικές τους εκδοχές επιστροφής φυσικής ή νοητικής. Μέσα από συγκριτικές παραθέσεις της εμπειρίας στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον, διερευνούν συσσωρευμένες πεποιθήσεις, βιώματα και μνήμες. Κινούνται δηλαδή πιο κοντά σε αρχές όπου η ύλη επιτάσσει έναν ριζικό επαναπροσδιορισμό της σχέσης της με την μνήμη, για την σύνθεση μιας προσωπικής/δρώσας αλήθειας. Όλοι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν, αλλά και οι συγγραφείς που συνεισφέρουν στο βιβλίο που θα ακολουθήσει την έκθεση έχουν εμπλακεί στο ερώτημα της έκθεσης

Όταν αναφερόμαστε στη μνήμη εννοούμε τόσο μία συγκεκριμένη γνωστική διαδικασία, αλλά και το ίδιο το περιεχόμενο της μνήμης, τις αναμνήσεις και τις έννοιες. Οι αναμνήσεις, λοιπόν, η μνήμη του χωροχρόνου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επίγνωσης του εαυτού μας, ο πυρήνας της προσωπικής μας ιστορίας. Η κατασκευασμένη αντίληψη του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, μπορεί να αποδειχθεί τόσο τρομακτικά διαστρεβλωμένη και τραυματική για τον αφηγητή, που του αφαιρεί ουσιαστικά τον έλεγχο της ζωής του. Άλλωστε η μνήμη, και η σχέση μας με αυτήν αποτελεί βασικό συστατικό της ταυτότητας μας. Πιστεύουμε πως ο άνθρωπος-δημιουργός είναι ένας κατ εξοχήν ιθαγενής της μνήμης,

Θεωρώντας τη μνήμη μια αναστοχαστική διαδικασία, έναν τρόπο να σκέφτεσαι ξανά και ξανά. Το μνημονικό δίκτυο είναι η καταγωγή μας και ταυτόχρονα ο ορίζοντάς μας (αυτά που στοχαζόμαστε εμείς για τον εαυτό μας όσα στοχάζονται οι άλλοι σε σχέση με εμάς ). Η ιδέα πάντως μιας σταθερής ταυτότητας, δομημένης γύρω από τις έννοιες που ανέδειξε η διαλεκτική του σύγχρονου εθνοκρατικού καπιταλισμού: η γλώσσα, οι κοινές παραδόσεις, μία εθνική κοινότητα, μια εθνική οικονομία, και ένα γεωγραφικό περιβάλλον-σύνορο-νόμος, απαιτεί επαναπροσδιορισμό. Οι εξελίξεις που θεωρούνται ως απειλές, καθιστούν εύθραυστες τις ταυτότητες και αμφισβητούν την πολιτισμική καθαρότητα. Οι ταυτότητές μας, εθνικές, ταξικές, θρησκευτικές, επιθυμητικές, γίνονται όλο και περισσότερο ευμετάβλητες καθώς σε κάθε πλεόνασμα ελευθερίας και επινοητικότητας που προκύπτει, αντιστοιχεί ένα πλεόνασμα αβεβαιότητας.

Η επιστροφή προσβλέπει μια αδύνατη διαδρομή. Είναι μια αδυνατότητα. Η προβολή της ταυτότητας του τόπου, σφραγίζει ταυτόχρονα και την απουσία της. (Είναι σαν το κινηματογραφικό στιγμιότυπο που προβάλει πράγματα για πάντα χαμένα, ανθρώπους από καιρό νεκρούς. ). Το βλέμμα επιστρέφει για να συναντηθεί με κάτι εντελώς άλλο από αυτό που άφησε εκεί. Οι αναμνηστικές εντυπώσεις αλλεπάλληλα διαψεύδονται (τουλάχιστον δεν επιβεβαιώνονται ) Υπό το βάρος των συσσωρεύσεων κάτι δεν πάει καλά, και ενώ επιχειρώ να κατανοήσω τι, ο γνώριμος τόπος καταρρέει. Αναδιπλώνομαι, συμβιβάζομαι με το ανοίκειο και συνεχίζω χτίζοντας πάνω σε ερείπια την εμπιστοσύνη μου προς τον νέο τόπο που είναι ξένος. Ίσως και να χαθώ εκεί, να πάψω να υπάρχω σε ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών, σε μια βαθιά ανάσα ή ένα φτάρνισμα. Ο δρόμος προς μια επανοικειοποίηση είναι θορυβώδης και βρόμικος. Είναι πολύ συχνά θλιβερά σκοτεινός, αλλά πάντα συναρπαστικός. Σωροί εντυπώσεων δημιουργούν αντιπερισπασμούς, εμπόδια και στενωπούς, ή τον καθιστούν απροσπέλαστο.

Η τέχνη, ως γόνιμη παρεμβολή και τροφοδότης αλλά και ανατροπέας (σαμποτέρ ) της λειτουργίας της μνήμης κατασκευάζει μια γνώση σαθρή, περιθωριακή, “ψευδής”, θολή, ανολοκλήρωτη αλλά ίσως την πιο κατάλληλη ώστε να μας επιτρέψει αν κατοικήσουμε αυτήν τη πατρίδα. Η ιδιοσυγκρασιακή μνήμη, μια μακροπρόθεσμη σύλληψη, η τολμηρή σύνοψη που διαφεύγει του αδιάκοπου γίγνεσθαι του χρόνου, είναι η πατρίδα μας. Πατρίδα που ούτε αποφασίζεται ούτε κερδίζεται και που ανήκει σε όλους όσους έζησαν και σε όλους όσους θα ζήσουν.

NICE! INFO

16 Μαρτίου – 4 Απριλίου 2016 Μια ποιητική διερώτηση για τη δυνατότητα της επιστροφής, τη μνήμη, την πατρίδα και την απώλεια.

επιμέλεια Γιάννης Γρηγοριάδης, Γιάννης Ισιδώρου
παραγωγή Lo&Behold

εγκαίνια 16 Μαρτίου 2016, 20:00 Εκθεσιακός Χώρος | Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Νίκαιας, Μάνος Λοΐζος Λεωφόρος Θηβών 245, Έναντι Village Park, Νίκαια

συμμετέχουν οι εικαστικοί: Βαγγέλης Αρτέμης, Αλεξάνδρα Γιαννακανδροπούλου, Μαρίνα Γιώτη, Γιώργος Γυπαράκης, Θοδωρής Ζαφειρόπουλος, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Νάντια Καλαρά, Λίζη Καλλιγά, Ζήσης Κοτιώνης,Τάσος Λάγγης, Άννα Λάσκαρη, Κώστας Ντάφλος, Απόστολος Ντελάκος, Δημήτρης Ντοκατζής, Γιώργος Παπαδάτος, Νίκος Παπαδημητρίου, Λεωνίδας Παπαλαμπρόπουλος, Μαρία Πασχαλίδου, Άρτεμις Ποταμιάνου, Βασιλεία Στυλιανίδου, Δημήτρης Χαλάτσης, Βασιλης Ψαρράς, Αλέξανδρος Ψυχούλης, Campus Novel

και οι συγγραφείς: Δημήτρης Άλλος, Βασίλης Αμανατίδης, Ορφέας Απέργης, Φοίβη Γιαννίση, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Γιάννης Δ. Ιωαννίδης, Παναγιώτης Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Ματσούκας, Μαρία Μίχου, Ρίκα Μπενβενίστε, Γιάννα Μπούκοβα, Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Μαρία Τοπάλη, Θεόφιλος Τραμπούλης, Μάριος Χατζηπροκοπίου, Θοδωρής Χιώτης, Χρήστος Χρυσόπουλος

Αποκατάσταση του ΧΑΔΑ Σχιστού με αναδάσωση απο τον ΠΕΣΥΔΑΠ

Ο Περιβαλλοντικός Σύνδεσμος Δήμων Αθήνας – Πειραιά (ΠΕΣΥΔΑΠ) στo πλαίσιο της αισθητικής αποκατάστασης του ΧΑΔΑ Σχιστού, της αναβάθμισης της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος και της ευαισθητοποίησης του κοινού σε θέματα περιβάλλοντος, διοργανώνει δενδροφύτευση στο Όρος Αιγάλεω. Σημείο συνάντησης δίπλα στην είσοδο των εγκαταστάσεων του ΠΕΣΥΔΑΠ (Λεωφόρος Σχιστού πίσω από το ΒΙΠΑ) την Κυριακή 06.03.2016 και ώρα 10.00 π.μ.

η δράση υλοποιείται στο πλαίσιο της αποκατάστασης του ΧΑΔΑ στα Λακκώματα Σχιστού Περάματος και την άδεια περιβαλλοντικής αποκατάστασης, που έχει εκδώσει η Περιφέρεια Αττικής. Οι εργασίες φυτοτεχνικής κάλυψης της αποκαταστημένης περιοχής εκτελούνται με βάση θεωρημένη Φυτοτεχνική Μελέτη. Τέλος, το πρόγραμμα που υλοποιεί ο ΠΕΣΥΔΑΠ αποτελείται από 3 μέρη: τη φύτευση, το πότισμα και τη φύλαξη, ακριβώς για να εξασφαλίσει την επιβίωση των δενδρυλλίων - όπως συνέβη και στη δενδροφύτευση του 2010 πάνω από το Νεκροταφείο Σχιστού με ποσοστό επιτυχίας άνω του 95%.

Επί 20 συναπτά έτη (από το 1979 έως το 1999), το ΧΑΔΑ Σχιστού δεχόταν -εκτός των άλλων- τα ραδιενεργά απόβλητα του εργοστασίου Φωσφορικών Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, περισσότεροι από 10 εκατομμύρια τόνοι φωσφόγυψου, μετρήσεις που έχει πραγματοποιήσει η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, οι συγκεντρώσεις Ra-226 στο Σχιστό κυμαίνονται μεταξύ 580-1180 Βq/kg, με τα όρια ασφαλείας να μην ξεπερνούν τα 100 Βq/kg, Με δεδομένο ότι ο φωσφόγυψος δεν μπορεί να απομακρυνθεί, το 2004 ειδικά συνεργεία κάλυψαν το ραδιενεργό υλικό με ειδικές μεμβράνες και στη συνέχεια προχώρησαν στην επίστρωσή του με χώμα!!!

Με την παρουσία κυρίως εθελοντών προχώρησε η αναδάσωση στο Σχιστό σήμερα Κυριακή οργανωμένα 'αψογα από τον ΠΕΣΥΔΑΠ

το επόμενο διάστημα θα είμαστε δίπλα στις δράσεις του συνδέσμου που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος .

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ - 4-8 ΜΑΡΤΙΟΥ 1944

Στον αγώνα που διεξάγει ο λαός κατά των Γερμανών κατακτητών, η πάλη της Αθήνας, του Πειραιά και των συνοικιών παίζει κυρίαρχο κι αποφασιστικό ρόλο. Ως το Σεπτέμβρη του 1943 ο αγώνας των πόλεων εκδηλώνεται με σαμποτάζ, απεργίες και μαζικές διαδηλώσεις. Μετά το Σεπτέμβρη του 1943 ή ένταση, το βάθος κι ο συνειδητός χαρακτήρας του αγώνα τρομάζουν τον κατακτητή και προκαλούν την έντονη αντίδραση των Γερμανών και των συνεργατών τους. Το 1944 βρίσκει την Αθήνα, τον Πειραιά και τις συνοικίες σε μια – διαρκώς εντεινόμενη – εμπόλεμη κατάσταση.

Από τις 4 έως τις 8 Μάρτη 1944, η Κοκκινιά έζησε από τις πιο τραγικές μέρες της πολύχρονης ιστορίας της. Έγινε στόχος μεγάλων εχθρικών δυνάμεων. Δυνάμεων που αποτελούνταν από Ναζί, χωροφύλακες, ταγματασφαλίτες που είχαν συγκροτηθεί από τη δοσίλογη κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη και εξοπλιστεί από τους Γερμανούς καθώς και από τους τσολιάδες του Ι.Πλυντζανόπουλου, του Γ.Σγούρου, του Γκίνου, και του επικεφαλής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Ν. Μπουραντά.

Οι εργατικές κινητοποιήσεις της Κοκκινιάς επιδεικνύουν ένα ιδιαιτέρως αγωνιστικό πνεύμα, εξαιτίας της εργατικής σύνθεσης της πόλης, της οποίας ο αγώνας έχει ως κύρια χαρακτηριστικά τη μαζικότητα και την οργανωμένη αντίσταση. Οι Γερμανοί γνώριζαν πως χτυπώντας την Κοκκινιά θα έπλητταν ολόκληρο το αγωνιστικό κίνημα. Για το λόγο αυτό η Μάχη της Κοκκινιάς είναι η πρώτη μεγάλη μάχη που δόθηκε σε πόλη.

Γερμανικές δυνάμεις σε συνεργασία με χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες θέτουν στο στόχαστρό τους την πόλη, η οποία αντιστέκεται πεισματικά με πρωτεργάτες το 6ο Ανεξάρτητο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, τα μέλη του ΕΑΜ, τους αγωνιστές της ΕΠΟΝ και -κυρίως- τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Κοκκινιάς. Στο πρόσωπο της πόλης που ανάθρεψε πλήθος ανταρτών και διέθετε ένα οργανωμένο αντιστασιακό κίνημα επιχειρήθηκε από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους να καμφθεί το αντιστασιακό φρόνημα του Ελληνικού λαού, που πάλευε για εθνική απελευθέρωση, διεκδικώντας ταυτοχρόνως να στρέψει προς όφελός του τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις.

αεροφωτογραφία του συνοικισμού της Νέας Κοκκινιάς (με θέα το λιμάνι), τραβηγμένη στις 28 Ιουνίου 1934.. Μπορούμε να διακρίνουμε τη πλατεία Δαβάκη (περιβολάκι ) και την γύρω περιοχή που δόθηκε η μάχη .(φωτό απο το αρχείο του Γ.Βεράνη )

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

Σάββατο 4 Μάρτη 1944

Η πόλη δέχεται πρωινή επιδρομή από δύο κατευθύνσεις. Οι επιδρομείς είναι χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες, Η πρώτη επίθεση γίνεται από τη Λεύκα με ένα καμιόνι γεμάτο χωροφύλακες που βρίσκει αμέσως αντίσταση από τις δυνάμεις του 1ου Τάγματος του 5ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Πειραιά, οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή και περιπολούν. Οι επιδρομείς υποχωρούν και σκορπίζονται προς τον Πειραιά.

Η δεύτερη επίθεση γίνεται από την οδό Κυδωνιών (Πέτρου Ράλλη) στο ύψος του Γ΄ Νεκροταφείου. Στην πόλη προσπαθούν να εισβάλλουν δύο καμιόνια με χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες. Αυτή η είσοδος είναι η σημαντικότερη για να εισβάλλουν οι επιδρομείς στην Κοκκινιά. Είναι η είσοδος από την Αθήνα, γεγονός που σημαίνει αυτόματα την άμεση πρόσβαση ενισχύσεων και πυρομαχικών. Επίσης, η περιοχή είναι αραιοκατοικημένη πράγμα που καθιστά ευκολότερο τον έλεγχό της από τους επιδρομείς. Αυτή η είσοδος της πόλης όμως ευνοεί και τους αμυνόμενους ΕΛΑΣίτες γιατί οι ελιγμοί τους γίνονται ευκολότεροι λόγω της αραιής κατοίκησης. Στην επιδρομή αυτή απαντά το 3ο Τάγμα του ΕΛΑΣ Κοκκινιάς, με διοικητή και καπετάνιο τον Γιάννη Πισσάνο. Οι μάχες εξαπλώνονται από το Γ΄ Νεκροταφείο μέχρι τις εργατικές πολυκατοικίες, στο σημερινό Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας. Οι επιδρομείς σκορπίζουν, κάποιοι οπισθοχωρούν προς την Αθήνα, ενώ ο κύριος όγκος τους κατευθύνεται άτακτα προς το Κουτσουκάρι, σημερινή περιοχή του Δήμου Κορυδαλλού στα όρια του Δήμου Νίκαιας κάτω από την οδό Τζουμαγιάς, την πλατεία Ελευθερίας και την οδό Ταξιαρχών.

Κατά την άτακτη φυγή τους, με 12 τραυματίες, οι ταγματασφαλίτες πυροβολούν αδιακρίτως, τρομοκρατούν, βρίζουν, λεηλατούν. Από τις αδέσποτες σφαίρες των Ταγμάτων Ασφαλείας πέφτει νεκρός ένας λούστρος και ο παλιατζής που βρίσκονταν πάντα έξω από το μπακάλικο του Λαφαζάνη στην Κυδωνιών (συμβολή Πέτρου Ράλλη και Τερψιθέας).

Το ίδιο βράδυ συγκαλείται κοινή σύσκεψη στην Κοκκινιά από στελέχη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και αποφασίζουν γενική επιφυλακή και ενημέρωση του λαού της πόλης. Η Κομματική Οργάνωση της Κοκκινιάς του ΚΚΕ , γραμματέας της οποίας ήταν ο Θανάσης Τάσιος, γνωστός με το ψευδώνυμο «Παράσχος», αποφασίζει να γίνει την επόμενη ημέρα συλλαλητήριο του λαού της Κοκκινιάς ενάντια στην τρομοκρατία των Ταγμάτων Ασφαλείας προς το λαό της πόλης. Στόχος ήταν να απαιτηθεί και η παροχή συσσιτίου για τα παιδιά.

Κυριακή 5 Μάρτη 1944

Οι Κοκκινιώτες απαντούν με μεγαλειώδες συλλαλητήριο κατά της τρομοκρατίας στην πλατεία Αγίου Νικολάου και παράλληλα απαιτούν συσσίτιο για τα παιδιά.

Στο τέλος του συλλαλητηρίου η πόλη δέχεται πάλι επιδρομή από δύο κατευθύνσεις. Από τη Λεύκα, στη Θηβών, με δύο φορτηγά γεμάτα χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες. Η επιδρομή δεν βρίσκει ουσιαστική αντίσταση και καταφέρνει να φτάσει μέχρι την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων. Εκεί τρομοκρατούν τους κατοίκους, κάνουν πλιάτσικο και συλλαμβάνουν το δημοκράτη υπαστυνόμο Νίκο Σαβαΐδη, τη γυναίκα του Άννα, που είναι δασκάλα και μέλος του ΕΑΜ, το Στέφανο Πατεράκη εργάτη από τις παράγκες της παλαιάς Κοκκινιάς και ποδοσφαιριστή της Προοδευτικής, τον δάσκαλο Γιώργο Βενέτα και τον Τσακάρα.

Η δεύτερη επίθεση γίνεται από το Γ. Νεκροταφείο με τρία καμιόνια γεμάτα γερμανοτσολιάδες. Οι μάχες εξαπλώνονται μέχρι την Παιδική Στέγη και εκεί το 3ο Τάγμα του ΕΛΑΣ Κοκκινιάς καταφέρνει να διασπάσει τους επιδρομείς. Το πρώτο φορτηγό διαφεύγει προς την παλαιά Κοκκινιά μέσω της οδού Σμύρνης, το δεύτερο προς το Κουτσουκάρι, όπου εκεί το «υποδέχονται» ΕΛΑΣίτες οπλισμένοι με χειροβομβίδες και το τρίτο φορτηγό οπισθοχωρεί προς την Αθήνα.

Όπως αναφέρει η σχετική έκθεση του 6ου ανεξάρτητου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, την ώρα του συλλαλητηρίου μαχητές του κάνουν έρανο στην περιοχή των Άσπρων Χωμάτων για να συγκεντρώνουν τρόφιμα για τα παιδιά. Προσπαθεί να τους συλλάβει ένας χωροφύλακας ο οποίος σκοτώνεται στη μικρή ένοπλη συμπλοκή που ακολούθησε.

Ο λαός της Κοκκινιάς πανηγυρίζει που οι ΕΛΑΣίτες καταφέρνουν για δεύτερη ημέρα να αναχαιτίσουν την επίθεση των ντόπιων συνεργατών των Γερμανών. Από αυτή την επιτυχία του ΕΛΑΣ αλλά και από το μαζικό συλλαλητήριο που οργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Κοκκινιάς του ΚΚΕ, ο διορισμένος από τον Ιωάννη Ράλλη, Δήμαρχος της Πόλης Γρηγόρης Χατζής, παραιτείται.

Η μάχη της Κοκκινιάς της 7ης Μάρτη 1944

Όλοι στην Κοκκινιά περίμεναν ποια θα είναι η απάντηση των Ναζί και των ντόπιων συνεργατών τους μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες να εισβάλουν στην πόλη.

Ο ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά ήταν σε επιφυλακή και από πολύ αργά το βράδυ οι μαχητές του είχαν λάβει θέση μάχης και περιφρούρησης της πόλης. Η διάταξη των διμοιριών του ΕΛΑΣ ήταν σε σχήμα «Λ».

Ξεκινούσαν από το Γ΄ Νεκροταφείο και έφταναν στο Κουτσουκάρι και τα Γερμανικά από τη μία πλευρά, ενώ από την άλλη ξεκινούσαν από το Γ΄ Νεκροταφείο και έφταναν στις εργατικές πολυκατοικίες, την Παιδική Στέγη και τα Άσπρα Χώματα. Η κύρια δύναμη του ΕΛΑΣ έχει οχυρωθεί στη βόρεια πλευρά από το Περιβολάκι (πλατεία Δαβάκη) και είναι το 3ο τάγμα του Γιάννη Πισσάνου. Ακριβώς πίσω από την πλατεία βρίσκεται και η κλινική του Χρυσοχέρη, στην ταράτσα της οποίας είχε στηθεί το οπλοπολυβόλο του ΕΛΑΣ με ευθύνη της διμοιρίας του Κώστα Διαμαντή.

Από τις 5:00 το πρωί υπάρχουν κινήσεις των κατακτητών γύρω από όλη την πόλη. Στις 5:45 περίπου 40 γερμανοτσολιάδες εντοπίζονται στη Θηβών στο ύψος της οδού Καραϊσκάκη. Στις 6:00 το πρωί 4 φορτηγά με Ναζί καταλαμβάνουν τις θέσεις στην πλατεία Κουτσικαρίου και δειλά-δειλά προσπαθούν να μπουν στην Κοκκινιά.

Στις 6:05 ακούγεται η σάλπιγγα του ΕΛΑΣ από το Περιβολάκι, που σημαίνει τη γενική επίθεση του λαϊκού στρατού. Σε κάθε στενό της Κοκκινιάς, γύρω από Περιβολάκι, οι μάχες είναι απερίγραπτες, πολλές φορές σώμα με σώμα. Γίνεται μάχη για την κατάληψη του κάθε δρόμου. Οι θέσεις και οι γωνιές των οικοδομικών τετραγώνων αλλάζουν συνεχώς μεταξύ επιδρομέων και μαχητών του ΕΛΑΣ.

Ο ΕΛΑΣ αρχίζει να υποχωρεί λόγω έλλειψης πυρομαχικών. Από τη μεριά του Δημαρχείου γερμανοτσολιάδες μπαίνουν στην πόλη. Τους αντιμετωπίζουν μαχητές του 3ου Τάγματος με ένα οπλοπολυβόλο και πέντε χειροβομβίδες που ρίχνει ο Στέλιος Καρδάρας και τους απωθούν πάλι πίσω. Στην διάρκεια της ΕΛΑΣίτικης επίθεσης, πίσω από τον κινηματογράφο Ορφέα, σκοτώνεται ο ταγματάρχης των γερμανοτσολιάδων Λαζάρου, 8 γερμανοτσολιάδες 3 χωροφύλακες και υπάρχουν 20 τραυματίες. Λάφυρα για τον ΕΛΑΣ μια μοτοσικλέτα και ένα πολυβόλο Τόμσον. Το 2ο Τάγμα του ΕΛΑΣ φυλάει στην οδό Καραϊσκάκη, φαίνεται όμως ότι δεν έχει πυρομαχικά να κρατήσει πολύ ακόμα. Αντέχει μέχρι τις 10:30.

Μέχρι τις 11:00, η αντίσταση του ΕΛΑΣ έχει καμφθεί. Τα πυρομαχικά είναι ελάχιστα. Οι Γερμανοί έχουν καταλάβει τις θέσεις στο περιβολάκι. Την ίδια ώρα, 15 Γερμανοί προσπαθούν να εισβάλλουν από την οδό Καραϊσκάκη οπλισμένοι με όλμους και πολυβόλα. Τους απωθεί το 2ο τάγμα με ελάχιστα πυρομαχικά. Οι πυροβολισμοί του ΕΛΑΣ είναι σποραδικοί για οικονομία πυρομαχικών αφού αυτά έχουν εξαντληθεί.

Στις 11:00 παίρνεται η απόφαση για γενική αντεπίθεση με όσα πυρομαχικά έχουν απομείνει και αν χρειαστεί ακόμα και με πέτρες ή με τα χέρια. Η αντεπίθεση έχει στόχο την πλατεία στο περιβολάκι που έχει καταληφθεί από Ναζί.

Η διμοιρία του Θοδωρή Μπιζάνη μαζί με το Στέλιο Καρδάρα επιτίθεται από την οδό Καραϊσκάκη, η διμοιρία του Μιχάλη Ραφαηλάκη από την οδό Κονδύλη, η διμοιρία του Θωμά Σεβίλια από την οδό Κυδωνιών, από τη μεριά της Λαοδίκειας, και η διμοιρία του «μπάρμπα Γιώργου» από το γήπεδο που γίνονταν η λαϊκή αγορά (πίσω από την εκκλησία της Παναγίτσας).

Γερμανοί έχουν εγκατασταθεί σε κτίριο της οδού Λαμψάκου, παρακολουθούν τη μάχη και με όλμους βάλουν συνεχώς κατά των αντεπιτιθέμενων Κοκκινιωτών.Η αντεπίθεση του ΕΛΑΣ και του λαού της Κοκκινιάς κρατά περίπου μέχρι τις 13:30. Οι Γερμανοί παρά την υπεροπλία τους και τα αρκετά πυρομαχικά αιφνιδιάζονται και σιγά-σιγά αφήνουν τις θέσεις τους. Οπισθοχωρούν συντεταγμένα προς τον Αη Γιώργη του Κορυδαλλού και τον Αη-Γιώργη της Νίκαιας. Εκεί ταμπουρώνονται μέσα στο σχολείο που υπήρχε πάνω από τον Αη-Γιώργη της Νίκαιας (στη συμβολή των οδών Γρεβενών και Ραιδεστού σήμερα).

Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ δεν έχουν καθόλου πυρομαχικά για να αντεπιτεθούν, ενώ ο ανεφοδιασμός από τις γύρω περιοχές είναι αδύνατος αφού η Κοκκινιά έχει κυκλωθεί από περίπου 1800 Ναζί.

Στις μάχες της 7ης Μάρτη σκοτώνεται και ο λοχαγός του ΕΛΑΣ Γιώργος Βογιατζής και το πτώμα του το κρεμάνε οι ταγματασφαλίτες σε ένα δέντρο στη συμβολή των οδών Ιωνία και Κασταμονής.
Η σχετική έκθεση του 6ου συντάγματος του ΕΛΑΣ αναφέρει ότι οι εισβολείς είχαν 34 νεκρούς και περισσότερους από 100 τραυματίες, ενώ ο ΕΛΑΣ έχασε 8 παλικάρια και τραυματίστηκαν 20. Η ίδια έκθεση αναφέρει ότι ο οπλισμός που διέθετε ο ΕΛΑΣ και με τον οποίο αντιστάθηκε στις μάχες ήταν 42 περίστροφα, 1 οπλοπολυβόλο με 1300 σφαίρες, 1 πολυβόλο Τόμσον με 50 φυσίγγια και 50 χειροβομβίδες.

Τετάρτη 8 Μάρτη 1944

Όλη τη νύχτα οι Ναζί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους είναι ταμπουρωμένοι στο σχολείο (Γρεβενών και Ραιδεστού). Περιμετρικά υπάρχουν φρουρές από Ναζί με οπλοπολυβόλα. Οι γύρω δρόμοι περιφρουρούνται από Ναζί και ταγματασφαλίτες. Όλο το βράδυ κάνουν μικρές επιδρομές στην πόλη, τρομοκρατούν και συλλαμβάνουν Κοκκινιώτες. Ψάχνουν στα σπίτια για μαχητές του ΕΛΑΣ και μέλη του ΕΑΜ.

Οι Ναζί βγάζουν τα δικά τους χωνιά και τρομοκρατούν τον κόσμο με απειλές. Προσπαθούν να στρέψουν το λαό της Κοκκινιάς κατά του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ. Φωνάζουν ότι αν δεν επιτεθεί ο ΕΛΑΣ δεν θα πειράξουν κανέναν. Δείχνουν καθαρά ότι οι ίδιοι είναι τρομοκρατημένοι.

Από νωρίς το πρωί μέσα στο σχολείο, ο Ι.Πλυντζανόπουλος φορώντας στολή έλληνα αξιωματικού διαλέγει ποιοι από τους αιχμαλώτους Κοκκινιώτες θα μεταφερθούν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
Το ίδιο πρωί οι ταγματασφαλίτες εκτελούν στην πλατεία Αγίων Αναργύρων τους συλληφθέντες, από τις 5 Μάρτη 1944, υπαστυνόμο Νίκο Σαββαϊδη, το δάσκαλο Γιώργο Βενέτα, τον Δημήτρη Τσακανίκα και τον Τσακάρα.

Αργά το απόγευμα Ναζί και ταγματασφαλίτες αποχωρούν από την Κοκκινιά, μεταφέροντας 300 αιχμαλώτους Κοκκινιώτες στο Χαϊδάρι.Ο λαός της Κοκκινιάς μετά από λίγο ξεχύνεται στους αιματοβαμμένους δρόμους και τα μπαρουτοκαπνισμένα κτίρια της πόλης για να πανηγυρίσει. Πανηγυρίζει που οι επιδρομείς Ναζί και ταγματασφαλίτες δεν άντεξαν να μείνουν ούτε μια ολόκληρη ημέρα στην Κοκκινιά.

Τα «χωνιά» του ΕΑΜ πιάνουν αμέσως δουλειά, ανεβάζουν το ηθικό του λαού, ζητώντας εκδίκηση για τα 300 παλικάρια της Κοκκινιάς που πήραν οι κατακτητές στο Χαϊδάρι.

Ο Γ. Πισσάνος -διοικητής και καπετάνιος του 3ου Τάγματος του ΕΛΑΣ- χαρακτήρισε την 7η Μάρτη 1944 σημαντική ημέρα δόξας για την Κοκκινιά, γιατί αυτήν την ημέρα η πόλη σφράγισε την αντιστασιακή ιστορία της. Στην έκθεση του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ αναφέρεται, επίσης, πως ήσαν απερίγραπτοι οι ηρωισμοί των μαχητών. Εκείνο, όμως, που δημιούργησε δέος και ξεπέρασε κάθε προσδοκία ήταν η συμμετοχή του λαού (ανδρών, γυναικών, εφήβων ακόμα και των παιδιών). Τρέχανε να συνδράμουν τους τραυματίες, να βρουν φυσίγγια, οπλίζονταν και ζητούσαν να οργανωθούν άμεσα στον ΕΛΑΣ. Στήριξαν την αντίσταση με απαράμιλλο θάρρος, αίσθημα ευθύνης, αυτοθυσία και ψυχική γενναιότητα.

Οι Γερμανοί κι οι ντόπιοι συνεργάτες τους δεν κατόρθωσαν να πατήσουν ξανά -οργανωμένα- το πόδι τους στην Κοκκινιά μέχρι την 17η Αυγούστου, τη μέρα που η πόλη ζει την κορυφαία στιγμή της αιματοχυσίας της, το ιστορικό Μπλόκο της Κοκκινιάς. Το “Μπλόκο” ήταν -μεταξύ άλλων- η εκδικητική κατάληξη του δράματος της 7ης Μάρτη, τ’ αντίποινα των Γερμανών για την ήττα που υπέστησαν στη Μάχη της Κοκκινιάς.

Στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου

Όπως ήταν αναμενόμενο οι αιχμάλωτοι που πιάστηκαν από το τριήμερο πρώτο μπλόκο της Κοκκινιάς, μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης που είχαν στήσει οι γκεσταπίτες στο Χαϊδάρι.
Το κολαστήριο του Χαϊδαρίου ήταν τόπος συγκέντρωσης αγωνιστών όχι μόνο από τον Πειραιά και την Αθήνα, αλλά και από ολόκληρη την περιοχή της Αττικής. Στον χώρο αυτό γίνονταν η επιλογή των αιχμαλώτων που στέλνονταν όμηροι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας, μετά από εξαντλητικά βασανιστήρια και εκατοντάδες εκτελέσεις.

Μετά τη Μάχη της Κοκκινιάς στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου στάλθηκαν όπως αναφέρθηκε 300 Κοκκινιώτες. Τους έκλεισαν στα υπόγεια του «μπλοκ 3» και στο πάνω πάτωμα του «μπλοκ 4» (μαζί με κρατουμένους από την Χαλκίδα). Αμέσως άρχισαν στους περισσότερους το βασανιστήριο με το «φιδάκι» για αντίποινα και για να προδώσουν συναγωνιστές από την Κοκκινιά. Οι άνδρες της Γκεστάπο έψαχναν διάφορους τρόπους για ακόμα πιο οδυνηρά βασανιστήρια και μόνο στο άκουσμα ότι οι αιχμάλωτοι είναι από την Κοκκινιά.

Στις 9 Μάρτη 1944, 50 κρατούμενοι μεταφέρονται στα νταμάρια του Χαϊδαρίου όπου και εκτελούνται. Ανάμεσά τους και 37 Κοκκινιώτες (μέσα σ΄ αυτούς και ο «ποιητής» από τον Ορειβατικό Φυσιολατρικό Όμιλο Κοκκινιάς (ΟΦΟΚ), σημερινό ΟΦΟΝ, ο Αλέξανδρος Μουχτούρης).

Από τους 37 εκτελεσμένους Κοκκινιώτες οι 5 ήταν Αρμένιοι. Ήταν οι Καλατερζάν Κιρκόρ, Κασαπιάν Παρσέκ, Τσενεκιάν Αγκόπ, Τσενεκιάν Οσίκ, Χατζησοκιάν Γιόγια. Δεν πρέπει να λησμονούμε το μέγεθος της Αρμενικής κοινότητας στην πόλη μας, κυρίως στην περιοχή των Άσπρων Χωμάτων, όπου η προσφορά της στη μάχη της Κοκκινιάς και στον αντιστασιακό αγώνα της πόλης ήταν ιδιαίτερα σημαντική.

Στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου ο ερχομός των Κοκκινιωτών έδωσε διαφορετική πνοή στη ζωή των κρατουμένων. Όπως αναφέρει ο Αντώνης Φλούντζης, γιατρός του στρατοπέδου, οι Κοκκινιώτες άλλαξαν με τη ζωντάνια τους τη ζωή του στρατοπέδου και τόνωσαν το ηθικό όλων των κρατουμένων, ανδρών και γυναικών. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους που ήρθαν από την Κοκκινιά ήταν και 30 νεαροί από τον ΟΦΟΚ ο οποίος διέθετε μουσικό όμιλο. Αμέσως λοιπόν οι ΟΦΟΚίτες άρχισαν το τραγούδι και την πρώτη Κυριακή της κράτησής τους (12 Μάρτη 1944) οργάνωσαν εκδήλωση που συμμετείχε όλο το στρατόπεδο. Μπορεί οι ΟΦΟΚίτες να απολύθηκαν γρήγορα, αλλά οι εκδηλώσεις κάθε Κυριακή μεσημέρι ήταν ήδη θεσμός, και κράτησαν μέχρι την απελευθέρωση.

Aπό το Χρονικό Μνήμης του Δήμου Νίκαιας Τo Μπλόκο της Κοκκινιάς 2004

SOS ΛΙΜΑΝΙ ΠΕΙΡΑΙΑ / ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ

02/03/16 - Ενημέρωση από το Λιμάνι (βράδυ)

Φίλες και φίλοι,

σάς ευχαριστούμε όλες και όλους για την αμέριστη συμπαράσταση και ενίσχυση σε είδη και εθελοντική δουλειά !!!

Για τις 1.500 μερίδες φαγητού που μαγειρεύονται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ χρειαζόμαστε: ΛΑΔΙ, ΠΕΛΤΕ, ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΟ ΚΙΜΑ, ΚΡΙΘΑΡΑΚΙ, ΚΥΒΟΥΣ KNORR, ΤΥΡΙ ΤΡΙΜΜΕΝΟ.

Για τους 6 ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ χρειάζονται ΔΙΕΡΜΗΝΕΙΣ ΣΤΑ ΑΡΑΒΙΚΑ & ΦΑΡΣΙ, σε ΔΥΟ (2) ΒΑΡΔΙΕΣ.

ΑΠΟ ΦΑΡΜΑΚΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ :
VOLTAREN (ενέσιμο & υπόθετα), Βρεφικά θερμόμετρα (μετώπου & αυτιού). BUSCOPAN, SPASMOAPOTEL, ZANTAC, VOMEX, ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΧΑΠΙΑ, CIPROXIN, Φλεβοκαθετήρες (πράσινους, μπλε, ροζ), Εξεταστικό φως κεφαλής, Ράφια για να τοποθετηθούν κούτες με φάρμακα.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ & ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ / ΕΙΔΗ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ, παρακαλούμε θερμά ΝΑ ΜΗΝ ΦΕΡΕΤΕ ΑΛΛΑ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ ΕΙΔΗ ΓΙΑ 2 ΗΜΕΡΕΣ, μέχρι να ξεφρακάρει ο χώρος για να μπουν τα επόμενα. Προς το παρόν δεν χρειαζόμαστε ΟΥΤΕ ΡΟΥΧΑ. Μην ξεχνάτε πως όλα τα παραπάνω χρειάζονται ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ, οπότε πρέπει τις επόμενες μέρες να ταξινομηθούν / μοιραστούν, προτού παραλάβουμε άλλα (συνεχίζουμε από Σαββατοκύριακο). Σάς ευχαριστούμε!

Μια-δυο παρατηρήσεις ακόμα, σχετικά με τις προσφορές:

1. Όπως έχουμε ζητήσει και στο παρελθόν, ΜΗ ΜΟΙΡΑΖΕΤΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ & ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΤΕ. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί (ζημιές στα οχήματα, ποδοπάτημα παιδιών, άσχημες εικόνες των ανθρώπων, που πάνω στην αγωνία τους να πάρουν στριμώχνονται & ταλαιπωρούνται). ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΣΙΤΙΣΗΣ, ΧΡΗΣΤΟ (δίνουμε τα στοιχεία inbox) & ΝΑ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΧΟΙΡΙΝΟ.

2. Παρακαλούμε επίσης τα είδη ρουχισμού & τα παπούτσια που προσφέρονται να είναι σε ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΚΑΘΑΡΑ & ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΑ. Αλλιώς, απλά πετιούνται γιατί δεν γίνεται να χρησιμοποιηθούν.

ΠΑΜΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Απο Κίνηση Πολιτών "κόντρα στο ρεύμα"

Μαζεύουμε τα παραπάνω είδη σήμερα Πέμπτη 3/3/2016 στο στέκι μας "φυσάει κόντρα " απο τις 18.30 και μετά και ενημέρωνουμε για τις επόμενες μέρες ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν στο Λιμάνι .

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΤΗ Αλληλεγγύης στο "φυσάει κόντρα "

Φίλοι και Φίλες την Τσικνοπέμπτη 3/3/2016 "ψήνουμε" στο στέκι μας "φυσάει κόντρα" Π.Τσαλδάρη 297 & Αρκαδίου στη Νίκαια .
Με καλή παρέα διάθεση και βέβαια με κρασί τους απαραίτητους μεζέδες και ψητά .
(με μια μικρή οικονομική επιβάρυνση )

Παράλληλα λόγω της πίεσης που ασκείται απο τις αυξημένες προσφυγικές ροές

Υπάρχει έκκληση για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης.

Την Πέμπτη 3/3/2016 συλλέγουμε ότι μπορεί ο καθένας μας να φέρει απο την παρακάτω λίστα για να προωθηθούν άμεσα στο Λιμάνι του Πειραιά .

Η ανανεωμένη λίστα:

Πλαστικα πιρούνια - κουτάλια

Ποτήρια μίας χρήσης (για κρύα και ζεστά ροφήματα)

Σακούλες σκουπιδιών μεγάλες

Σκούπες-φαράσια-σφουγγαρίστρες

Χλωρίνες

Γάντια μιας χρήσης (μεσαίο και μεγάλο μεγεθος)

Μπάλες ποδοσφαίρου και βόλεϊ

Μπαταρίες (τύπου AAA)

Διάφανες κολλητικές ταινίες

Μεγάλες επαγγελματικές κατσαρόλες

Ανδρικά εσώρουχα

Ανδρικά αθλητικά παπούτσια (νούμερο 40-44)

Ζάχαρη

Ατομικοί χυμοί

Οδοντόβουρτσες

Πολυβιταμίνες

Προς διευκόλυνση όλων, η παράδοση γίνεται κατόπιν συνεννόησης με τους συντονιστές του κέντρου.

Έκκληση για αλληλέγγυο κόσμο να βοηθήσει στο λιμάνι, στις πύλες Ε1, Ε2, Ε3, Ε7, στην πέτρινη αποθήκη καθώς και σε πλοίο εξω απο αυτήν, όπου βρίσκονται περίπου 3.500 άνθρωποι, απευθύνει η Παμπειραϊκή Πρωτοβουλία. Τηλ. επικοινωνίας 6906408586

Χρειάζονται επίσης γιατροί και παιδίατροι, και σε μεγάλες ποσότητες τα παρακάτω: (στην πύλη Ε1)

Τρόφιμα:

Γάλα μακράς διαρκείας για ενηλίκους

Γάλα για βρέφη και παιδιά

Νερό

Ζάχαρη

Τσάϊ, χάρτινα και πλαστικά ποτήρια, μεγάλους ηλεκτρικούς βραστήρες νερού,

Ξηρά τροφή άμεσης κατανάλωσης, πρωινά σνακ (μπισκότα, κρουασάν, κτλ)

Φρούτα

Φάρμακα:

Αεροτσάμπερ για παιδιά (ακόμα και μεταχειρισμένα)

Tobrex - Tobratex (κολήριο για τα μάτια)

Otrivin (για τη μύτη)

Zovirax (δερματικό)

Mucosolvan σιρόπι των 15 και των 30

Klaricid, Azirox, Vibramycin, Voltaren, Trebon, Aerius 10, Γλωσσοπίεστρα αποστειρωμένα,

Μάσκες. Γάντια

Κλαριθομυκινη,

Apotel amp, Θερμόμετρα, Sudocream

Fucicort

Ρούχα:

Κουβέρτες, Υπνόσακοι

Παπούτσια

κόντρα στο ρεύμα